Entradas

Mostrando entradas de 2018

Bilatzen dugun gauza berri oro, behin izan genuen beste zerbaiten isla-da

Imagen
Azkenean azaldu dira, ekidin ezinak; aspaldian saiestutako hitzak: zu, ni, etorkizuna... Momentuarekin nahikoa izan da. Orain, ordea, badatoz galderak, berriro, maitia... Utzi ditzagun alde batera, erantzunak entzuteko prest ez bagaude. Galdera guztien atzean erantzun berbera, bakarrik geratze horri beldurra. Galderak ez dakar beti baietza eta erantzunak beti berandu heltzen dira, tapatu ezin dena atereaz: oinazea Alde egiteko behar adina urik ez da, baina bizirauteko behar den adina ez da 

Zebra

Imagen
Antes le tenia miedo a todo, ahora en cambio al ciego bosque. Más que a lo conocido, a lo desconocido. Los dias negros, las noches blancas, las preguntas a mi, las respuestas a ti. Las palabras que me he tragado me comen a mí ahora, urtaroek dena mugitzen dute, hau izan ezik. Beharko dut nahastu, nahastu... si es blanco, todo blanco si es negro, igual no me gusta el gris. Nekez nau hainbeste aldatu  zebra naiz oraindik lehen zuria marra beltzez eta orain beltza marra zuriz Pero alguna vez querré ser caballo, caballo blanco otra vez.  Aunque seguramente... no habré sido más que media cebra .

Vulnerable

Imagen
La noche de Halloween ha sido larga, muy larga Larga para reflexionar Nunca me ha gustado esta celebración, ni el motivo, ni el modo. Quizá nadie me lea esta entrada, ya que supongo que al ver que éste blog fue eliminado no volverán a entrar, pero en ésta reflexión de anoche, decidí volver, aunque nadie me vuelva a leer, aunque haya perdido seguidores. Volver al blog, puesto que esto es parte de mí, sin ninguna obligación de escribir Ya que aun no volviendo a escribir, todo lo que he escrito durante 7 años está aquí, ¿Por qué esconderlo? ¿Por qué borrar toda esa parte de mí que ha sido plasmada mediante mis textos?  Todas esas vivencias, pensamientos y sentimientos Es cierto que leyendo entradas de hace cinco años no me reconozco, que demasiadas cosas han cambiado, pero quiero que permanezcan ahí. Y poder observar, mirar, analizar y recordar en el tiempo, lo que he sido y como he evolucionado Hoy no voy a hacer poesía, no me voy a poner intensa Hoy no voy a ...

Innecesario

Imagen
Por necesidad quiero... un deseo que se cumpla un sueño tierno que me caliente las manos una sensación extraña que me reconozca quiero un silencio y un final un destello en el camino la paciencia incalculable del recuerdo el olvido, necesito. Unos huesos que me soporten un abrazo que me sostenga un amor que me alimente. Por necesidad necesito un espacio profundo de color azul tibio o una playa desierta donde gritar todo el dolor un espacio donde guardarlo un espacio en el que no exista nada de lo anterior una huida absurda que no me lleve a ningún sitio, pero me saque de aquí un momento mejor un amanecer violeta necesito. Necesito llorar y estar triste para dejar de estarlo y una palabra firme que me rompa entera y cerrar la puerta y pedir perdón necesito no cortarme cuando me rocen el corazón también una respuesta que me convenza una solución que de verdad lo parezca Necesito aprender de mi piel y entender mi memoria un sitio en el que ser feliz solo co...

Sinesten

Imagen
Gaur egungo ibar honen atarian, ekaitz ororen aharrausietan, hortzak erakusten dizkit bizitzaren oihartzunak Zein zaila den arrazoi baten zai mugatua zaudela onartzea, denbora badoala eta atzean zu zaudela Hutsik sentitzea, arnastea, ezerk ez zaituela berpizten, ezinezka eta minez aurrera Norabidea jada galduta Norbaitek, zerbaitek, lagun nazadan nor naizen sinesten, nor naizen sinesten, sinesten...
Imagen
Bideak eta denborak bat egin duten unean, balea eri baten moduan ohituraren putzuan, pausu larriz nabil, nahiz ez dudan inor atzetik, nahiz inor ez dudan zain. Aurrean biderik ez da, norberak egina ez bada, pausu adina itzal atzean eta aurrean zelai eder bat, zelai eten bat. Eta bueltarik ez eta aurrera ez dut nahi, nahi dudana ez dut behar, eta behar omen dudana ez dut nahi. Haize zakarrak nola maitatzen duen dana, dena desio arren, neuretzat ez dut ezer nahi. Eta ez diot inori ezer eskatzen, ez dudalako eman nahi. Pausu larriz nabil, nahiz inor, ezer ez dudan zain, edo bai.

Náufragos

Imagen
Desterrados de corazones desconocidos , besando el mundo con labios secos, árboles cortados para el fuego , las últimas palabras del teléfono, no da sombra cuando llega el verano. Decimos que no, porque no sabemos decir sí , más que detrás de aquello que queremos, cómo he llegado hasta aquí , pasamos los días escapando de aquello que no queremos , débiles criados de la felicidad , en vez de luchar por algo, siempre en contra de algo . Nuestros abrazos, con el dolor de la inquietud, en vez de amar y reunir, ahogan al otro, somos náufragos porque somos agua en el estancado pozo de la rutina , el dolor no dice siempre la verdad , emergemos ahogando al de al lado .

Oreinak

Imagen
Behin izan zinenaren eta izango zarenaren artean, begira duzun testigu bakarra zeu zara... Isilean galdu dituzun gerra guzti horiek denak, eta zugan oraindik ikusi nahi ez duzun hori dena... Ihes egiten diozun eta jarraitzen zaituen horren artean bizi zara... Bide ertzeko seinaleetan bizi diren orein horien antzera, beraien bizitzatik, behingoz salto egitera ausartzen ez direla... Eta denborarekin, oraindik ez hura, bihurtu zen honezkero, ez hartutako erabaki, gabeko erabakiz... Isilean desagertzen diren espezie horien antzera itzaltzen ari zara... Bera korrika eta zu berriz oinez... Minik egiten ez duten zauri horiek marraztu dizkizuten parentesien artean bizi zara... Mapa zahar bat zara... Eta zure basoetan barna, oreinak ihes batetik bestera, kotxeko argien artean, eta zuk zeure burua behin... Nola harrapatu zenuen... Oinaze hura ospatzen... Orgasmoei darraien... Tristura pizti horren... Zati bat baino ez bada ere... Egun hartan zerbait, ulertu zenue...

Cuando la vida pesa

Imagen
Al principio tienes problemas con las cosas pequeñas, pero luego eliges ignorarlas. Es como una jaqueca, te dices que es temporal, que pasará. Es solo un mal día. Pero no lo es, estás atascada en este estado mental. Te acostumbras a usar una máscara social y vivir entre los demás, porque es lo que tienes que hacer. Es lo que hacen los demás. Pero el problema no desaparece. Te esfuerzas por actuar todos los días y empieza a costarte más y más. Allí es cuando comienzas a caer más profundo, y es entonces, cuando empiezas a alejarte de amigos y familia. A veces ignorándolos por completo. Todas las satisfacciones desaparecen. Las pequeñas cosas que solían hacerte feliz, ahora son insignificantes. Incluso las cosas simples se vuelven dolorosas. Por eso es que no tienes motivación. Por qué continuar haciendo cosas si nada te hace feliz. Todo esto te hace sentir incluso peor, y te ves atrapada en un círculo vicioso. De pronto te das cuenta que estás viviendo en cámara lenta. L...

Zutaz ari naizenean nitaz ari naiz

Imagen
Mundu mailako gerra intimo eta latz batean beste behin zeure buruari biziraun diozunez, behingoz erabaki duzu zauden lekuan geratzea, zure ametsen eraiste neurtuari ekitea, zuk horrenbeste denboran eta horrenbesteko afanez gordeak, ez duela zuk uste adina balio onartzea. Ze zu beti bizi izan zara behin-behineko egoera baten aukerakoa, zirudien etengabeko noraezean ez zenuela nahi honaino iritsi, baino beste inora ere ez, zalantzarekin, etengabeko pertsekuzio bat zen. Ihes egiten diozun eta jarraitzen duzun horren artean zabiltza itzal arrotz baten jabe. Ez zara besteek uste dutena, agian zeuk uste duzuna ere ez, oraindik ez hura bihurtu zen denborarekin, honezkero ez, zeure aukeren gainetik amestu behar izan zenuen, irteera zen zulo hartatik aterako bazinen. Horregatik erabaki dut nire amets denak eraistea Hobe duzu momentu batez ni bakarrik uztea, zure begiei begiekin eutsi eta elkarri amore ematea elkarren ondoan, ilargiak buelta bat ematen digun bitartean, goi...

| |

Imagen
Yo sólo pido pausa y tú me das ojos de huracán.  Yo sólo pido calma y tú haces espuma el agua del mar.  Sólo pido silencio y gritas que no digo la verdad. Yo sólo quiero pausa, tú rebobinar.  Yo sólo busco un ritmo lento, tú velocidad.  Yo sólo pido una dulce mentira, tú toda la verdad.  ¿Tú qué sabrás? Si despiertas lejos de esta casa.  ¿Tú qué sabrás? Si no vives dentro de esta jaula.