Entradas

Bucle

Imagen
Yo necesito ganas no querer ganar Y si algún día perdiese mi miedo a perder Me duele haber corrido para no llegar Ahora sé que el camino es la meta también Ya me crecieron miedos que nunca eduqué Y me sé las respuestas por no preguntar Ya sentí como nadie cuando tuve el bien Y lloré como todos cuando algo se va Nadie te enseña a ser fuerte pero te obligan Nunca nadie quiso un débil para confiar Nadie te enseña los pasos en un mundo Que te obliga cada día a poder levantarte y caminar Dónde fuiste tan feliz siempre regresarás Aunque confundas dolor con la felicidad Y ya no seas ni tú mismo pero pienses en ti mismo Y eso matará Y ojalá nunca te abracen por última vez Hay tantos con quién estar pero no con quién ser Tan solo somos caminos que suelen torcer Miles de complejos sueltos que debemos de vencer Ojalá si te aceptasen por primera vez Y entendiesen que es que todos merecemos bien Que no existe una persona que no deba de tener Ya que somos circunstancias que n...

Neure buruaz beste... bat egitea

Imagen
Tiempos de reflexionar Y reflexiones desde la tristeza, estar triste no es malo, es normal Pero.. ¿En qué punto deja de ser normal y se convierte en algo más grave como la depresión? Una tristeza continua Una tristeza continua en la que dudas de la existencia Una tristeza continua en la que pasas horas llorando y no tienes ganas de hacer nada Si padeces de depresión es probable que pienses en el suicidio. Afirmativo. Si piensas en el suicidio es probable que padezcas de depresión. Dubitativo. Una persona cercana tenía una gran depresión, después de haber tenido varios episodios anteriormente. La gente que le quería, vivía en continua alerta, con miedo de que se hiciese algo malo a ella misma. Resulta, que un día de mucha tristeza, mató a su hijo de cuatro años, y luego intentó suicidarse. Ante la noticia de "una mujer mata a su hijo ahogándolo en la bañera" la gente opina, habla, expande, y leo comentarios como "que asco me da esa gente" ...

Inon izatekotan

Imagen
Inon izatekotan hemen gara hemen non oheak zabalegiak diren non izarak non bakarrik non hotz  non lehioak murruetara zabaltzen diren non ateek ixten jarraitzen duten non telefonoak betiko mutu diren non etxeorratzak zerua urratzen non atzerria etxe atariraino etortzen den Hemen Inon izatekotan han gara non bideek inora ez daramaten non biderik ez dagoen  non zaratek non hitzak lapurtzen dizkiguten non ixilik egon ezin den non ixilik gaudenon ixiltasuna astunagoa egiten den non bete ezin ditugun desirez asetzen garen non bizitzea zain egotea den inon izatekotan, inon ezin gara izan, ez bada han  Non zu ez zauden han; Non zu ez zauden hemen

Agrietada

Imagen
Y cuantas veces, me he imaginado, volver atrás, volver a sentir Algo que se asemeje Esos instantes, esas personas Que ya no están Por mí Y ahora me bloqueo. Me cierro Porque pienso que voy a doler. Que voy a causar daño Y por eso, no me atrevo. No tengo el valor de abrir más puertas. No quiero crear más victimas Sé que he causado dolor por distintos motivos Pero nunca, nunca, lo hice queriendo; y lo triste es que en el momento, no he sido consciente Esa inconsciencia es lo que me aterra He hecho daño mientras me han querido Cuando un cuerpo nuevo entra, el que está anteriormente sale Siempre tendré la culpa de dejarla entrar; de dejarte salir Tú me preguntaste aunque ya lo sabías Te respondí que no lo sabía; y ya lo sabía Lo siento En un juicio interminable en el que la acusación y el testigo son los mismos Lo siento

Bilatzen dugun gauza berri oro, behin izan genuen beste zerbaiten isla-da

Imagen
Azkenean azaldu dira, ekidin ezinak; aspaldian saiestutako hitzak: zu, ni, etorkizuna... Momentuarekin nahikoa izan da. Orain, ordea, badatoz galderak, berriro, maitia... Utzi ditzagun alde batera, erantzunak entzuteko prest ez bagaude. Galdera guztien atzean erantzun berbera, bakarrik geratze horri beldurra. Galderak ez dakar beti baietza eta erantzunak beti berandu heltzen dira, tapatu ezin dena atereaz: oinazea Alde egiteko behar adina urik ez da, baina bizirauteko behar den adina ez da 

Zebra

Imagen
Antes le tenia miedo a todo, ahora en cambio al ciego bosque. Más que a lo conocido, a lo desconocido. Los dias negros, las noches blancas, las preguntas a mi, las respuestas a ti. Las palabras que me he tragado me comen a mí ahora, urtaroek dena mugitzen dute, hau izan ezik. Beharko dut nahastu, nahastu... si es blanco, todo blanco si es negro, igual no me gusta el gris. Nekez nau hainbeste aldatu  zebra naiz oraindik lehen zuria marra beltzez eta orain beltza marra zuriz Pero alguna vez querré ser caballo, caballo blanco otra vez.  Aunque seguramente... no habré sido más que media cebra .

Vulnerable

Imagen
La noche de Halloween ha sido larga, muy larga Larga para reflexionar Nunca me ha gustado esta celebración, ni el motivo, ni el modo. Quizá nadie me lea esta entrada, ya que supongo que al ver que éste blog fue eliminado no volverán a entrar, pero en ésta reflexión de anoche, decidí volver, aunque nadie me vuelva a leer, aunque haya perdido seguidores. Volver al blog, puesto que esto es parte de mí, sin ninguna obligación de escribir Ya que aun no volviendo a escribir, todo lo que he escrito durante 7 años está aquí, ¿Por qué esconderlo? ¿Por qué borrar toda esa parte de mí que ha sido plasmada mediante mis textos?  Todas esas vivencias, pensamientos y sentimientos Es cierto que leyendo entradas de hace cinco años no me reconozco, que demasiadas cosas han cambiado, pero quiero que permanezcan ahí. Y poder observar, mirar, analizar y recordar en el tiempo, lo que he sido y como he evolucionado Hoy no voy a hacer poesía, no me voy a poner intensa Hoy no voy a ...