quien calla, otorga..
Muchas veces me he preguntado que puede ser lo más fácil del mundo,algo que,aunque no quieras;saliera, Así sin más, y hoy lo he descubierto.
Lo más fácil es estar mal, hundirte, dejarte ganar, sentir que ya no te queda nada. ¿Por qué? Pues porque es demasiado fácil buscar la parte mala de todo, y exagerarla o no mirar la buena. Uno de los mejores ejemplos sería la vida ¿La vida es mala? No,la vida es como tú quieras, nadie va a decirte como tienes que hacer tu vida, porque cada uno la construye a su manera. Para mí, la vida soy yo misma, lo que quiero y lo que pienso, al fin y al cabo, lo que no quiero o no pienso, para mí no existe.
Y puede ser que yo en varios momentos sea demasiado positiva, que me haga ilusiones (que pueden llegar a ser falsas), puede ser... pero yo así soy feliz, me paso el día cantando, bailando, y sonriendo, algunos dicen que no le doy tanta importancia como debería a las cosas malas... y no es así, les doy la importancia necesaria, pero no me voy a pasar el día amargada por pequeñas cosas, porque hay cosas que algunos creen que son malas y no lo son... si realmente quieres saber lo que es malo vete a un país tercermundista, o estate con personas que realmente tienen problemas, vete adonde unos vagabundos, vete a lugares donde hay guerras, donde hay hambre, donde la gente se esta muriendo.. todo eso si que te da motivos para no estar feliz de la vida, pero porque te han rayado el coche, o porque te has dejado las llaves dentro y tienes que llamar al cerrajero, o porque has perdido 20 euros, o porque hace frío o porque.....
noooooooo
be happy concholiss!
no me gusta que todo el mundo saque cosas malas a todo, hay que quedarse con lo positivo, con las cosas buenas, que aunque muchos no crean absolutamente todo tiene su lado bueno. Porque es demasiado fácil sacar defectos a las cosas... porque los defectos son mínimos comparando con las virtudes...
Nada ni nadie es perfecto, NADA, nothing is perfect, la perfección está en tu forma de mirar las cosas...
Lo más fácil es estar mal, hundirte, dejarte ganar, sentir que ya no te queda nada. ¿Por qué? Pues porque es demasiado fácil buscar la parte mala de todo, y exagerarla o no mirar la buena. Uno de los mejores ejemplos sería la vida ¿La vida es mala? No,la vida es como tú quieras, nadie va a decirte como tienes que hacer tu vida, porque cada uno la construye a su manera. Para mí, la vida soy yo misma, lo que quiero y lo que pienso, al fin y al cabo, lo que no quiero o no pienso, para mí no existe.
Y puede ser que yo en varios momentos sea demasiado positiva, que me haga ilusiones (que pueden llegar a ser falsas), puede ser... pero yo así soy feliz, me paso el día cantando, bailando, y sonriendo, algunos dicen que no le doy tanta importancia como debería a las cosas malas... y no es así, les doy la importancia necesaria, pero no me voy a pasar el día amargada por pequeñas cosas, porque hay cosas que algunos creen que son malas y no lo son... si realmente quieres saber lo que es malo vete a un país tercermundista, o estate con personas que realmente tienen problemas, vete adonde unos vagabundos, vete a lugares donde hay guerras, donde hay hambre, donde la gente se esta muriendo.. todo eso si que te da motivos para no estar feliz de la vida, pero porque te han rayado el coche, o porque te has dejado las llaves dentro y tienes que llamar al cerrajero, o porque has perdido 20 euros, o porque hace frío o porque.....
noooooooo
be happy concholiss!
no me gusta que todo el mundo saque cosas malas a todo, hay que quedarse con lo positivo, con las cosas buenas, que aunque muchos no crean absolutamente todo tiene su lado bueno. Porque es demasiado fácil sacar defectos a las cosas... porque los defectos son mínimos comparando con las virtudes...
Nada ni nadie es perfecto, NADA, nothing is perfect, la perfección está en tu forma de mirar las cosas...
egi osoa dezu eta irakurtzen dezuten danak reflexionatu ezazue idazten duen guztin.
ResponderEliminarNei honek goatzen dit zu ezautzen hasi nintzenen eman zenian txarla interesante bat, non hau bera esaten zenian gauzak ez ditudala horren serion hartu behar...eta egia esan asko ikasi nun eta arrez gero mentalitatez aldatu det eta askoz optimistagoa naiz eta gauzak gehiago balortzen ditut e???
ez dezu uste???
idazteiut ze jarri dezun irudiakin...que me esta amenazando que deje un comentario, que voy a tener pesadillas jajaja
:)
ResponderEliminarbai eta asko pozten naiz egie esan! oain zoriontsugoa zeala? ajajajaja
ombreeee pa ke me comentesss, ke sino no me comentas... jajajajajaja
:)
ResponderEliminarpozten naiz zu pozten zarelako. beno nik uste bistakoa dala orain zoriontsuagoa naizela ezta?naiz eta gure gora beherak izan!!!
bueno...si no me lo dedicas no me haces saber que va para mi, no tengo por que escribir ezta???jajajajajaja
Me encanta esta entrada... me parece muy cierta y no sé, una lección para ver si me dejo de tanta tontería.
ResponderEliminarme alegro muchoo!!
ResponderEliminarme ha agradado escuchar todo lo ke as dicho oiii
animoo ke tu puedess! ajajaj
un beso