Entradas

Mostrando entradas de abril, 2013

ojala le hubiese hecho caso a Ñ la noche en la que me veía capaz de hacerlo

Imagen
En la vida, sólo hay una cosa segura aparte de la muerte y los impuestos… No importa lo duro que lo intentes, no importa lo buenas que sean tus intenciones, vas a cometer errores. Vas a hacer daño a la gente. Van a hacerte daño. Y si quieres recuperarte… Sólo hay una cosa que puedes decir. Perdonar y olvidar. Eso es lo que dicen. Es un buen consejo, pero no es muy práctico. Cuando alguien nos hace daño queremos devolvérsela. Cuando alguien hace que nos equivoquemos, queremos tener razón. Sin el perdón, nunca se ajustan las cuentas, las viejas heridas nunca se curan. Y lo máximo que podemos esperar es que un día, tengamos la suerte de poder olvidar.

amaieratik gero eta gertuago

Imagen
Gizakiak ur tanten modukoak gara denak gizaki baina denak ezberdin, bakoitza bere baitan xarmargarria. Ur tantak elkartu eta potzu bat sortzen dute, ondoren olatuak eraikiz eta itsas gazi batean bilakatuz, gizakiak ere antzeko zerbait egiten dugu, elkartuz joanen gara, azkenean izugarrizko giza itsasoa sortuz. Olatuak puskatzen diren moduan, askotan harremanak ere apurtzen dira, baina itsasoa beti bertan dago indarrez josia, ez da joaten, ur tanta gazi batzuek sekula alde egiten ez dutelako. Ez dira betiko garai onenak azken finean gizaki hutsak gara Barearen ostean dator ekaitza Udaberri berririk ez guretzat Denborak aurrera etengabian ta orain ezin eutsi izan giñana rutinaren morroiak bihurtu gara

a volar

Imagen
levantarme a las seis prepararme ir a dar clases, el dia ha empezado como siempre, hasta que por fin han llegado las doce... el autobus nos esperaba rumbo a bilbo, wija, llegar a bilbo comer algo y un mini avion para alemania... me encanta ir al aeropuerto, me trae miles de recuerdos, es que buffa, lo que siento cuando estoy en esperano al avion, facturando, lo que sea es grande, aquellos viajes que hice, finlandia, china, londres... aquella compañia o aquellos reencuentros, ppuuff, momentos maravillosos en mi memoria... dejando la nostalgia de lado, hemos cogido el avion y en menos de dos horas estabamos en alemania, luego otro bus que nos a traido a.... HOLANDA pero que bonitos paisajes, que gente tan amable, el primer dia y todo ha sido perfecto por aqui, espero que siga asi...

dicen que de los errores se aprende

Imagen
Soy lo que pienso y lo que escribo he aprendido a no confiar a pensar bien lo que digo a contar a los amigos con los dedos de la cara a no hacer nada que me lleve a la nostalgia de los fallos cometidos. Intento ver el lado bueno, lo prometo, el destino no lo pone fácil para mí es un reto pensar que todo va salir bien cuando no tengo ni un motivo pero sigo mi coraje es mi amuleto, a veces siento que no hay nada que hacer solo quedamos yo y mi fe pero tan fuertes como siempre, y quien no ha escrito en un papel lo que sentía y que manía cada día que intenté cambiar mi suerte. Ahora sé de qué padezco, se lo que merezco y lo que siento, se que lo que ofrezco no es mi tiempo, sé que es raro no ser como el resto, me rallo si te fallo pero ya no huyo, me arrepiento de tanto pero que tonta si no puedo cambiar el pasado paso hasta de hacerlo prefiero ser yo misma no voy a cambiar mi rumbo y si me hundo saldré a flote. No tengo más que decirme, sigo firme, y nada más que prometerme que ser fuerte...

superficialidad

Imagen
La frase "Te quiero como amigo" proviene del latín y significa "Eres más feo que el Fary comiendo un limón, pero me caes genial. siempre he pensado que hay que conocer a una persona por su interior dejando de lado el fisico, somos demasiado superficiales, yo misma me incluyo, aunque pienso que hay que conocer y valorar el interior, si el exterior me no me gusta nada yo no puedo tener nada mas que amistad con alguien, eso si, eso de ser feo es muy relativo, algunos son muy exigentes otros no tanto, para gustos los colores, asi que creo que no hay que discriminar a nadie por el fisico, pero si que es verdad que para algo mas que amistad una atraccion minima es necesaria

por lo menos seguimos caminando juntos

Imagen
Acompáñame a estar sola, acompáñame al silencio de charlar sin las palabras, a saber que estás ahí y yo a tu lado. Acompáñame a lo absurdo de abrazarnos sin contacto, tú en tu sitio yo en el mío, como un ángel de la guarda. Acompáñame a quererte sin decirlo, a tocarte sin rozar ni el reflejo de tu piel a contraluz, a pensar en mí para vivir por ti. Y si se apagan las luces, y si se enciende el infierno, y si me siento perdida, se que tú estarás conmigo. Se cae el cielo y que más da, el día sigue siendo azul. Se cae el cielo y que más da, tenemos nuestro mundo.
Imagen
Imagen

yes, I love you

Imagen
Me estiro delante de la pantalla. Hago sonar mis dedos. Ciertamente, intento encontrar las palabras perfectas, aunque en realidad no existan. Probaré a poner música, que me recuerde a eso. No. Tampoco funciona. Piensa, piensa. Venga, mujer, imagínate que está delante tuya. ¿Qué dirías? Nada. Me quedaría callada, observando y analizando. Maravillándome. Puede que sonriera. Pero aquí sigo, delante del portátil. Las teclas debajo de mis yemas esperan a ser pulsadas con el fin de describir a lo que echo de menos cuando está lejos y deseo que vuelva. A lo que cuando está cerca me vuelve pletórica y me hace sonreír. A lo que quiero. ¿Sabes de qué hablo? Y ahora, cambia el pronombre neutro por el masculino. Al que echo de menos cuando está distante y deseo que vuelva. Al que cuando está cercano me vuelve pletórica y me hace sonreír. Al que quiero. Porque sí, te quiero .